کد مطلب:29266 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:95
4046. او كه از دانشوران آگاه به دانش های گوناگون در قرن دهم است، می گوید: چرا و تا كی ملامتم می كنی، در حالی كه داستانم چنان پُر آوازه است؟ و از هر فرومایه كوچك، دوری می گزینم. پیامبر و خاندان او را دوست می دارم و اعتقادم به عدل، بهترین نگهبانم است. مرا خویشانی است كه شایسته حرمت اند و مرا از طریق ولا، نسبتی بزرگ است. در روز قیامت، مرا تكیه گاهی است به آنان و در رستاخیز، جایگاهی شكوفا دارم. چون به هنگام گرفتاری ها و ترس - از آن جا كه گناه من بزرگ است، فریاد می زنم: ای برادر مصطفی و پدر دو سرور و شوی بتول و فرزند یاور! ای محبوب پروردگار حمید و مجید و برگزیده پیامبر بشیر و نذیر! ای نور تاریكی ها، هماورد قهرمانان و مولای مردم بر پایه تصریح غدیر! ای گشاینده غم ها، دانای نهان ها پاك ترینِ دل ها بر اساس گفته خداوند! ای داورترینِ مردم، تیراندازترین آنان شمشیر اسلام و شنونده بینا![2].
.